Ervaringen voor alle zintuigen en om je te laten glimlachen

Beckum zou Beckum niet zijn als het naast de vele bezienswaardigheden niet ook een paar curiosa te bieden had.

Provoostkerk van Sint Stefanus en Sebastianus met Prudentia-schrijn

De kerk van de Heilige Stefanus en Sebastianus werd in 1134 voor het eerst in documenten als parochie vermeld. Ze kwam oorspronkelijk voort uit een van de oudste missieparochies in Westfalen en was een van de oorspronkelijke parochies in het Münsterland. Omdat de kerk tot een van de vier bisschoppelijke kapittels behoorde, was het gebruik ervan uitsluitend voorbehouden aan de kanunniken van Münster. In 1267 verbond bisschop Gerhard von der Marck de kerk aan een collegiale stichting (opgeheven in 1812), de oudste in het bisdom buiten Münster. Ter gelegenheid van de 700e verjaardag van de oprichting van de collegiale stichting werd de kerk in 1967 verheven tot proosdij.

Bijzonder bezienswaardig in de kerk is het doopvont uit het midden van de 13e eeuw. Het heiligdom van de heilige Prudentia is qua grootte en kwaliteit het belangrijkste middeleeuwse gouden heiligdom in Westfalen. Maar ook de indrukwekkende orgelkast van de Beckumse orgelbouwer Heinrich Menke (1721) is een bron van verbazing. Het muziekinstrument, in 1913 gebouwd door de Bonnse orgelbouwer Johannes Klais en tussen 2011 en 2013 gerestaureerd door zijn achterkleinzoon Philipp Klais, is het grootste bewaard gebleven laatromantische orgel in Westfalen.

Elke dag om 11.45 uur en 17.45 uur klinken er melodieën uit de kerktoren van de Propsteikirche, geproduceerd door twaalf grote kerkklokken. Een bijzonderheid die ongeëvenaard is in het Münsterland. In het weekend speelt de beiaard ook om 16.00 uur.

St Stephen's parochie

Historisch stadhuis en stadsmuseum

Stadhuis en stadsbestuur

Het neogotische gebouwencomplex werd in 1886 gebouwd en toont het belang van Beckum als bestuurscentrum. Het district Beckum bestond van 1803 tot 1809 en van 1816 tot de gemeentelijke reorganisatie in 1975. Het Ständehaus, het grootste representatieve gebouw uit recentere tijden, vervulde destijds drie functies: Halgebouw, bestuursgebouw en woning van de districtsbestuurder. Maar het pronkstuk van het gebouw is het interieur. De glas-in-loodramen, vloeren en muurschilderingen van het trappenhuis met dubbele vlucht werden in 1984/85 gerestaureerd volgens de bevindingen van neogotische modellen. De originele stadswapens van de steden Ahlen, Sendenhorst, Oelde en de gemeente Wadersloh zijn kunstig uitgesneden in de houten pilaar in het trappenhuis. Het houten balkenplafond van de Ständesaal in de vorm van een omgekeerde scheepsromp is ook een bijzondere attractie. Tegenwoordig wordt deze zaal gebruikt als vergaderruimte of voor recepties.

Het gemeentehuis van Beckum aan de Weststraße heeft deze functie pas sinds 1985. In het voormalige districtshuis, waar de burgemeester van Beckum zijn kantoor heeft, waren van 1928 tot de gemeentelijke herindeling de kantoren van het districtsbestuur van Beckum gevestigd en van 1975 tot 1982 de kantoren van het district Warendorf.

Tot 1985 was het gemeentebestuur van Beckum verspreid over verschillende gebouwen in het stadscentrum: Het kantoor van de burgemeester en de vergaderzaal waren bijvoorbeeld gevestigd in het oude stadhuis (nu het stadsmuseum). Andere locaties waren Nordwall, Sternstraße, Ostwall en het huidige gemeentehuis van Neubeckum (toen een bijkantoor van het districtsbestuur).

In 1985 betrok de stad Beckum het voormalige districtsgebouw, het gebouw van het districtsgezondheidszorgkantoor en het voormalige districtskantoor aan de overkant van de straat om de verschillende administratieve kantoren in het Beckum-gebied te consolideren. Om alle kantoren te kunnen huisvesten, werd een verbindingsgebouw opgetrokken tussen het historische districtsgebouw en het voormalige districtskantoor. Als gevolg hiervan is de huidige hoofdadministratievleugel labyrintisch en liggen de afzonderlijke verdiepingen op verschillende niveaus.

Monumenten

Carnaval in Beckum

De inwoners van Beckum zijn trots op een zeer lange carnavalstraditie. Het oudste bewijs hiervan gaat terug tot de carnavalsoptochten van de Bauknechtsbruderschaft in 1467. De carnavalszaal in het stadsmuseum biedt een overzicht. Er worden onder andere historische films, kostuums, medailles en posters tentoongesteld. Moderne technologie brengt het Bütt tot leven en maakt het mogelijk om carnavalsliederen en -toespraken te beluisteren.

Carnavalszaal in het stadsmuseum

De overkoepelende carnavalsorganisatie "Nou, daar zijn we weer" geeft ook een goed overzicht van de Beckumse carnavalstraditie.

Homepage van de overkoepelende carnavalsorganisatie

Beckum carnaval

Beckum stopt

De streken die bekend staan als de "Beckumer Anschläge" ("Beckumse aanvallen") vonden waarschijnlijk plaats in de context van de sociale en economische neergang na de Dertigjarige Oorlog. De staatsverordening van 1627 beknotte de oude rechten die Beckum de eeuwen daarvoor aan de bisschoppen van Münster had ontworsteld. Net als veel andere steden in het Münsterland werd Beckum beroofd van zijn oude vrijheid en veroordeeld tot economische en geestelijke onvolwassenheid. De magistraat van Beckum moest voor elke belangrijke beslissing vooraf toestemming vragen aan Münster.

Het was waarschijnlijk in deze periode van gedwongen inactiviteit en gebrek aan onafhankelijkheid dat de zogenaamde Beckumer Anschläge (Beckumse aanvallen) ontstonden; de streken die de stad lange tijd volgens geruchten zou hebben uitgehaald.

De geschiedenis van de "Beckumer Anschläge", tradities die identiek zijn aan de bekende "Schildbürgerstreichen", leeft vandaag de dag nog steeds voort in de naam van de jaarlijkse "Pütt-Tage", het stadsfeest van Beckum.

Oudste brouwerij in Westfalen

De brouwerij Stiefel Jürgens is de oudste brouwerij in Westfalen, waar al sinds 1680 bier wordt gebrouwen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werden alle brouwerijen gevraagd hun koperen ketels in te leveren voor defensiedoeleinden. Dankzij de vastberaden inspanningen van de overgrootmoeder van de huidige meesterbrouwer Heiner Jürgens werd dit bij Stiefel-Jürgens voorkomen en kon het brouwen worden hervat. Overigens komt de naam Stiefel-Jürgens van het "eerbare gilde van Schomakers", dat vroeger in het café bijeenkwam. Omdat er in die tijd echter meerdere cafés waren met de naam Jürgens, werd er bij elke bijeenkomst een laars voor de deur gehangen, zodat iedereen wist waar de schoenmakers vergaderden.

Brouwerij Stiefel-Jürgens

Tuttenbrock recreatieplas met waterskibaan

Actief Park Phoenix

Stadsschouwburg

Brugmonument A2 "Hesseler

De voormalige brug over de snelweg A2 in het Hesseler district Vellern is de eerste verkeersbrug ter wereld die in 1938 is gebouwd volgens de "voorgespannen bedmethode" en staat daarom op de monumentenlijst. De "verhuizing" van de brug naar de verzorgingsplaats van de snelweg Vellern-Süd was zeer omstreden, omdat het behoud en de uitrusting van het brugmonument aanzienlijke kosten met zich meebracht. Aan de andere kant, waar anders kun je pauzeren op een historische brug op grote hoogte? De brug is toegankelijk gemaakt, voorzien van zitplaatsen en kan dus dienen als rustpunt voor reizigers. Er is ook een informatiebord met uitleg.

Wilde paarden en Heckrunderen op de Brunsberg

Soestwarte op de Höxberg - een bijzondere ervaring

De toren van de Soestwarte op de Höxberg (totale hoogte: 23,30 m), een van de laatste getuigen van de middeleeuwse stadsversterkingen en verdedigingswerken, is een van de bezienswaardigheden van Beckum. Vanaf de top van de toren heb je een prachtig uitzicht tot ver in het Münsterland, het Teutoburger Woud en de hoogten van het Sauerland. Binnen in de toren zorgen kleurrijke fresco's met de "Beckumer Anschläge" (Beckumse streken) voor welkom vermaak voor bezoekers die via de wenteltrap het prachtige uitzicht bereiken. Höxberg, gelegen ten zuiden van de stad, trekt elk jaar veel mensen aan die op zoek zijn naar ontspanning, waaronder talrijke fietsgroepen en gezinnen. Met 162 meter boven zeeniveau is het in de ware zin van het woord het hoogtepunt van Beckum. Dit kun je zien vanaf het fantastische uitzicht op Beckum (bij station 9 van de cementroute heb je een geweldig panoramisch uitzicht en een mooie plek om uit te rusten) en aan de andere kant tot aan de Haarstrang (bij helder weer kun je deze zien vanaf de Soestwarte of bij de molen).

Let op: Het is momenteel niet mogelijk om de Soestwarte te beklimmen!

Een schietbaan met klein kaliber, een uitgebreid dierenverblijf, een volière met inheemse en andere vogelsoorten, de oude windmolen en restaurants en hotels bevinden zich in de directe omgeving.

Routebeschrijving (OpenStreetMap)

Joggingroute rond de Höxberg

Höxberg natuurbelevenis

Prinselijk graf

Gouden beslag uit de prinselijke graftombe

Het graf van een prins uit de 7e eeuw werd in 1959 blootgelegd en bevatte zeer waardevolle grafgiften: twee kostbare zwaarden, een werpspeer en rijk versierd gouden beslag. In de directe omgeving van het graf van de prins werden ook tien paardenskeletten gevonden, vier dubbele paardengraven en twee enkele paardengraven. Zowel de locatie van de graven als de kostbare harnassen wijzen erop dat ze bij het prinselijke graf horen. De vondsten zijn te zien in het Westfaalse Staatsmuseum in Herne en replica's in het stadsmuseum van Beckum. In de Cheruskerstraße staat een informatiebord over de vindplaats.

Een grote replica van het ringzwaard uit het prinselijke graf van Beckum siert de rotonde aan het einde van de stad in de richting van Hamm. Het is een herinnering aan de nabijgelegen plek waar het graf van de prins werd gevonden. De kunstenaar Paul Tönnißen maakte de 3,50 meter hoge zwaardsculptuur samen met metaalbewerker Martin Große-Lohmann. Het zwaard is in de grond gestoken als symbool van vrede.

Stenen grafkelder in Dalmer - Spannende inzichten in het Neolithicum

Op het eerste gezicht steken de stenen reuzen, waarvan sommige bemost zijn, slechts in fragmenten uit de grond. Samen met de Oudheidkundige Commissie voor Westfalen wil de stad Beckum meer aandacht vestigen op een bijzondere schat en de informatieborden bij het hunebed van Beckum vernieuwen. Twee sculpturale informatie-elementen zullen de aandacht vestigen op de stenen vanaf een bepaalde afstand. Ter plekke kunnen bezoekers spannende inzichten verwachten in een fascinerend relikwie van culturele en historische betekenis. De slapende reuzen lijken niet langer zo onopvallend, zelfs voor leken. Foto: vanaf links: Jürgen Wenning (Sparkasse Beckum-Wadersloh), burgemeester Michael Gerdhenrich, Gerd Sprenker, Stefan Wittenbrink (beiden van de Vereniging voor Erfgoed en Geschiedenis Beckum) en Johannes Waldmüller (gemeente Beckum).

Sponsoring en financiering - stenen grafkist wordt weer zichtbaar
Dankzij subsidies van NRW en drie sponsors draagt de stad Beckum slechts een deel van de totale kosten van 24.000 euro. 11.000 euro komt uit het Heimatfonds van het financieringsprogramma "Heimat. Toekomst. Noordrijn-Westfalen - Wij bevorderen wat mensen verbindt". Sparkasse Beckum-Wadersloh, de Oudheidkundige Commissie voor Westfalen van het Landschaftsverband Westfalen-Lippe en de Heimat- und Geschichtsverein Beckum dragen bij aan de kosten. Burgemeester Michael Gerdhenrich bedankte de sponsors aan de rand van het monument voor hun bijdrage. "Als je ervoor staat, besef je niet met wat voor bijzonders je te maken hebt. Daarom moet de stenen doos graf weer beter zichtbaar worden. De uitgebreide informatie en sculpturale elementen zullen daarvoor zorgen," legde het hoofd administratie uit.

Integratie in het "Pad van de Grote Stenen"
De informatie-elementen zijn nog niet geïnstalleerd; ze worden over een paar weken aan het publiek overgedragen. De teksten en afbeeldingen op de toekomstige borden zijn gebaseerd op minimaal invasieve opgravingen door de Oudheidkundige Commissie. De historische site zal ook worden geïntegreerd in het "Pad van de Grote Stenen" als onderdeel van de Europese "Megalithische Routes " of de Weg van de Megalithische Cultuur.

Monumenten gemaakt van grillige blokken eerder zeldzaam
Oorspronkelijk was het megalithische graf 26,5 meter lang en 2 meter hoog. In grote delen van Europa, van 5000 tot ongeveer 2000 voor Christus, bouwden vroege boeren verschillende monumenten van megalieten, waaronder begraafplaatsen die bedekt waren met aardeheuvels. Dit waren zowel begraafplaatsen als ontmoetingsplaatsen. Dergelijke stenen bouwwerken behoren tot de oudste bewaard gebleven architecturale monumenten en getuigen van de inspanningen van mensen uit het neolithicum. De bouw van zo'n megalithische graftombe vereiste een nauwkeurige planning en grote logistieke inspanning waarbij veel mensen betrokken waren. Platen van kalksteen of zandsteen waren gebruikelijker dan grillige blokken zoals in Beckum. Nog een reden om meer aandacht te vestigen op deze site.

Nepomuk standbeeld

Het Nepomuk-standbeeld in de Werse aan de Elisabethstraße werd gemaakt door de Vellernse beeldhouwer Heinrich Gerhard Bücker en ingehuldigd op 16 mei 1987. Volgens de legende werd de heilige Johannes van Nepomuk in 1350 in Bohemen geboren. Hij studeerde in Praag en was een van de beroemdste priesters en predikers van zijn tijd. Hij stierf in 1393 en werd in 1729 heilig verklaard door paus Benedictus XIII. Hij wordt beschouwd als de beschermheilige van bruggen en tegen watergevaren, en daarom staat hij in de rivier de Werse.

Joodse begraafplaats

Joodse begraafplaats. Bron van de foto: Heimat- und Geschichtsverein Beckum e.V.

De Joodse begraafplaats werd aangelegd op de voormalige dubbele omwalling buiten de stadsmuren ten oosten van de stad. De bewaard gebleven grafstenen op de begraafplaats zijn van verschillende architectuur, steensoort en kwaliteit. Opschriften zijn zowel in het Hebreeuws als in het Duits te vinden. De begraafplaats werd voor het eerst vermeld in 1690, de oudste grafsteen is van 1758 en de laatste begrafenis vond plaats kort na de Reichspogromnacht in 1938. Beckum werd gekenmerkt door een levendige Joodse gemeenschap totdat de nationaalsocialisten de macht grepen. De synagoge stond tot 1938 aan de Nordstraße in het centrum van Beckum. Er is een gedenkplaat op de juiste plaats.

Struikelblokken tegen vergeten

Boerderijen Boerderijin de Linnenstraße (beeldbron Wikipedia)

Als gevolg van drie stadsbranden (1655, 1657 en 1734) zijn slechts enkele oudere woongebouwen in het stadscentrum bewaard gebleven, waaronder Linnenstraße 7 (Ackerbürgerhaus restaurant), een vakwerkhuis uit de tweede helft van de 17e eeuw. De meeste andere voorbeelden van dit type zijn echter waarschijnlijk later gebouwd, zoals Weststraße 19 uit 1785. Ackerbürgerhaus verwijst naar historische bouwstructuren die grote poorten hebben en geschikt zijn voor een boerderij. Ze zijn daarom een combinatie van boerderij en herenhuis.

Villa Mersmann

Een zichtbaar teken van de welvaart die cement naar Beckum bracht, was bijvoorbeeld de Villa Mersmann, die de eigenaar van de voormalige Mersmann-fabriek aan het begin van de 20e eeuw in het centrum van Beckum aan de Wilhelmstraße liet bouwen. Het is een van de mooiste en grootste villa's in de stad, met alleen al op de zolder meer dan 200 m² woonruimte voor het personeel (huispersoneel, tuinman, chauffeur, enz.). Tegenwoordig wordt de villa gebruikt als woonhuis, nadat het een paar jaar geleden grondig is gerenoveerd en gemoderniseerd.

Villa La Fiorella

Villa Friedrichshorst. (Afbeelding bron: LWL)

De statige villa werd in 1899 gebouwd op het landgoed Friedrichshorst als woonhuis voor de directeur van de cementfabriek Wicking-Portland. De oprichting en uitbreiding van de nabijgelegen cementfabriek was nauw verbonden met de spoorlijn Neubeckum-Warendorf, die een jaar eerder was geopend. Hierdoor konden de kalkfabrieken in de buurt van Beckum de bulkgoederen die daar werden geproduceerd snel en voordelig transporteren. In die tijd was het nog gebruikelijk dat de directeuren in de directe omgeving van de fabriek woonden. De directeursvilla werd daarom gebouwd aan de andere kant van de spoorlijn in de directe omgeving van de fabriek. Bij de villa hoorde ook een koetshuis met stallen voor de paarden. Deze werd in 1985 gesloopt. Bijna twintig jaar lang, tot 1997, werd de villa gebruikt als huurhuis door verschillende werknemers van de fabriek.

Marienplatz en Mariazuil

Mariazuil uit 1909 (afbeeldingsbron Wikipedia)

Voor de noordelijke poort werd in 1819 een gemeentelijke begraafplaats aangelegd op de plaats van een bastion van de middeleeuwse stadsversterking, die tot 1843 in gebruik was. De begraafplaats, die open bleef, werd in 1903 heringericht als een groen gebied met een buitenomtrek en diagonale paden. De inwoners van de stad konden gebruik maken van de verschillende doorgangen door het kleine, prestigieuze groene gebied om naar het postkantoor, het nabijgelegen treinstation en verschillende winkels in de Wilhelminische wijk te gaan. In 1909 richtten de stad en de plattelandsgemeenschap de Mariazuil op midden in het 6.000 vierkante meter grote park. De voet van het monument, gemaakt door de Beckumse beeldhouwer Heinrich Schmülling ter ere van de Maagd Maria, werd versierd met reliëfs en gedenkplaten. De royale rand uit de tijd van de oprichting bestaat vandaag de dag niet meer. Het park is toegankelijk voor het publiek.

Postkantoor

Het voormalige postkantoor aan de ingang van de Nordstraße werd gebouwd in 1857/58 en gebruikte in zijn hoogtijdagen ongeveer 70 paarden. Het laatklassicistische gebouw met zijn drieassige middenrisaliet en open trappenhuis werd in 1980/81 grondig gerestaureerd. Tegenwoordig is in het gebouw de dameskledingzaak Th. Holtmann gevestigd.